Thursday, January 19, 2017

အရြယ္




လွလိုက္တာ သူတို႔အရြယ္ပဲေကာင္းပါတယ္ဟယ္..
စကားသံအဆံုးမွာကၽြန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းထက္
အျပံဳးတစ္ပြင့္လြင့္ထြက္သြားတယ္..

အိုဗာဖစ္ဖတီးက သာတီးဖိုက္ကိုအားက်ေနတဲ့အခ်ိန္
တခဏေတာ့ကၽြန္ေတာ့္အတြက့္
ဇရာဆိုတဲ့အသိေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္..

မမကခ်စ္စရာေလး
အသံရွတတက ေျခလွမ္းမွားသြားေစတယ္
မ်က္ႏွာကိုဒီဂရီထပ္တိုးလိုက္ျပီး
ဆက္ခနဲဘုၾကည့္လိုက္တယ္
အရြယ္ကကၽြန္ေတာ့္အသက္ေခါက္ရိုးမရွိတရွိ..

ဇရာ၊ဇရာလို႔ တဖြဖြရြတ္ေနေပမယ့္
သာယာတက္ခံစားခ်က္က
စကားလံုးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ရင္ခုန္ေအာင္
ဖမ္းစားတက္ေနဆဲပါ..။

Monday, January 16, 2017

အလြဲမ်ားႏွင့္လူ

          
                                                  https://goo.gl/images/dFWfGt

မွတ္မွတ္ရရေပါ့ မထသကေန YGB စေျပာင္းတဲ့ေန႔က စလြဲတာ..

မနက္က YGB Bus နဲ႔ အလုပ္စတက္မယ္ဆိုျပီး အိမ္ကေနထြက္လာတယ္ ဒီေန႔လဲ ေနာက္က်ပါတယ္ ဘုရားကယ္လို႔ Bus ကားေပၚမေရာက္သြားတာ ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ပိုက္ဆံအိတ္မပါလာတာ မသိဘူးေလ ကားခထုတ္မယ္ဆိုျပီး ေဘးလြယ္အိတ္ထဲ ဖြင့္ၾကည္မွ ပိုက္ဆံအိတ္က်န္ခဲ့မွန္းသိလိုက္တာ 

Bus စီးခ်င္ေတာ့ အိမ္ကိုဖုန္းေခၚတယ္ ကားမွတ္တိုင္ကို ပိုက္ဆံအိတ္လာပို႔ခိုင္းမလို႔ မယ္ေတာ္ကဖုန္းတျခားလူတျခားျဖစ္ေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ပဲ အိမ္ျပန္လိုက္ရပါတယ္ Bus စီးရင္ ပိုေနာက္က်မွာဆိုေတာ့ ႏွေျမာတသနဲ႔ Taxi စီးလိုက္ပါတယ္

ေတာ္ေသးတာေပါ့ Bus ေပၚေစြ႕ကနဲတက္လိုက္သြားျပီး ပိုက္ဆံေပးခါနီးမွသိရင္ လူၾကားထဲ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ကားေပၚကေနဆင္းရအုန္းမယ္ ပိုက္ဆံအိတ္က်န္ခဲ့လို႔ပါလို႔ ယာဥ္ေနာက္လိုက္ကို ကၽြန္ေတာ္မေျပာရဲဘူးေလဗ်ာ 

ကၽြန္ေတာ့္အတြက့္ ပိုက္ဆံအိတ္က်န္တာ ၂၀၁၇ အတြက့္ ဖြင့္ပြဲေပါ့ ၂၀၁၆ ကလဲ ခဏခဏေမ့က်န္ခဲ့ပါတယ္ အရင္က Taxi စီးျဖစ္တာမ်ားေတာ့ ခပ္တည္တည္ပဲ စီးလာျပီး ရံုးေရာက္မွမ်က္ႏွာခ်ိဳေလးနဲ႔ ရံုးထဲဝင္ျပီး ကားခေတာင္းေပးေနက် ျပီးမွအေဖက သူ႔အလုပ္ကေန ပိုက္ဆံလာပို႔ေပးေတာ့ ဒီေန႔လို ျပာတိျပာတာ မျဖစ္ရဘူးေပါ့ဗ်ာ

ကၽြန္ေတာ္ ပိုက္ဆံကို အရင္ကထက္ ပိုခ်စ္တက္လာလို႔ Taxi မစီးေတာ့တာ ေငြရွားပါးေနတဲ့ေခတ္ ေရာက္သြားျပီေလ Taxi မစီးရင္ တေန႔ကို ၁,၈၀၀ ကၽြန္ေတာ္ပိုသံုးလို႔ရျပီ အခုလဲႀကိဳ ျပီးပိုသံုးထားတာက ၁၅,၈၀၀ ရွိေနျပီ ၂၁ရက္ေန႔ထိ Bus စီးမွ ကၽြန္ေတာ့္ Budget က အႏုတ္မျပမွာ လကုန္တိုင္းအႏုတ္ျပေနေတာ့ အဆင္မေျပဘူး Liability ေတြက ေဖာင္းပြေနတုန္းပဲ

အလြဲလုပ္တာကေတာ့ မေျပာပါနဲ႔ မေန႔ကလဲ United ကိုသြားတယ္ မိုးခ်ဳပ္ေနလို႔ Taxi စီးသြားတာ ၁,၂၀၀ ေပးရတယ္ မိုးမခ်ဳပ္ေသးဘူးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္လမ္းေလၽွာက္ေနက် အျပန္က်ေတာ့ Taxi ေတြက ၁,၅၀၀ တစ္ျပားမွ မေလ်ာ့ဘူး ဆိုက္ကားစီးရင္ ၁,၀၀၀ ပဲေပးရေတာ့ ၅၀၀ ႏွေျမာျပီး ေအးေနတဲ့အခ်ိန္ ေလတျဖဴးျဖဴးနဲ႔ ဆိုက္ကားစီးျပန္တယ္ 
Hot pot လုပ္စားဖို႔ ဝယ္လာတဲ့ပိုက္ဆံ ၁၀,၀၀၀ ေက်ာ္က်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မႏွေျမာဘူး ၅၀၀ နဲ႔ ၁၀,၀၀၀ အဆ ၂၀ ကြာတာသိေပမယ့္ တလြဲအျမဲလုပ္တယ္ 

ဆက္ေျပာအုန္းမယ္ လတိုင္းအလြဲကို လဆန္းတိုင္း ATM Card ထဲ ၅၀,၀၀၀ ထည့္တယ္ ပိုက္ဆံစုမယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ၂၀ရက္မေက်ာ္ဘူး အဲ့ပိုက္ဆံ ျပန္ထုတ္သံုးတယ္ ဟဲဟဲ Transaction မရွိမွာ စိုးရိမ္လို႔ပါ 

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္က သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ျပန္ေတြ႕ေတာ့ သူကဆံုးမတယ္ နင္တို႔ငါတို႔က ေနာက့္လွည္ၾကည့္ရင္ ေက်ာပဲရွိတာ သူမ်ားလိုအားကိုးမရွိဘူး လတိုင္းေငြစုထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္လဲႀကိဳးစားပါတယ္ ဂဏန္း၈လံုးျပည့္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္က စံုဂဏန္းနဲ႔ မတည့္ဘူးထင္တယ္ဗ်ာ ဂဏန္း၅လံုးကို မေက်ာ္ႏိုင္ဘူး ဂဏန္း၈လံုးျပည့္ေအာင္ ဘုရားနားညီးေအာင္ ဆုမေတာင္းေတာ့ပါဘူးခင္ဗ်ာ။




Sunday, January 15, 2017

ရမၼက္



အခ်စ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းတရားတစ္ရပ္မွာ
ခ်စ္ျခင္းတရားက ၃၀% 
ေသြးသားဆႏၵက ၇၀%

ရမၼက္ဆိုတာသတ္(ဒ္)ဗိုင္ဝမ္းျဖစ္ေနေတာ့
မလိမ္တမ္းဝန္ခံရရင္
အခ်စ္ဆိုတာမစင္ၾကယ္မွန္း
ကၽြန္ေတာ္သိတယ္

၇၀% ကိုေရွ႕တန္းတင္ရင္း
အခ်စ္အခ်စ္လို႔ငိုေႂကြးေနတဲ့မ်က္ႏွာကို
ဗ်စ္ခနဲ႔ တံေတြးေထြးျပစ္လိုက္တယ္။

By 
Myheartbeat

** ကဗ်ာဆိုတာ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ပါတယ္ တခ်ိဳ႕အေရးအသားေတြမွာ       
     ကၽြန္ေတာ္ေရးတာ ညစ္ညမ္းသြားရင္ ေရးတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ကိုပဲ                            အျပစ္တင္ေဝဖန္ပါ။








ဗလာ



ဘာလာရွာပါလဲ ဘာမွမရွိလို႔ စိတ္မေကာင္းပါ သီခ်င္းတစ္ပိုင္းတစ္စ ခပ္တိုးတိုးညည္းရင္း သက္ျပင္းဖြဖြခ်လိုက္ျပန္တယ္..


ဘာမွမရွိတဲ့ေနရာကို
ခဏခဏဝင္ရွာမိေနတာ
ရူးသြပ္ေနတာလား
(သို႔)
ဗလာဆိုတဲ့အရသာကို
ကၽြန္ေတာ္ခုန္မင္ေနတာလား

စိတ္ဆိုတဲ့အေကာင္က
ရုပ္ဝတၲဳမဟုတ္ေတာ့
လတ္ထိတ္ခတ္ဖို႔ မႀကိဳးစားေတာ့ပါဘူး။



Friday, January 13, 2017

အခ်စ္ဦး




ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ ခုန္ခုန္သံ ေႏြးေထြးေနဆဲပါပဲ ခက္တာက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အခ်စ္ဦးဆိုတာ တိတိက်က် ပံုေဖာ္လို႔မရတာ..

သစ္ရြက္ေႂကြရင္ေတာင္ ရယ္တက္တဲ့အထက္တန္းေက်ာင္းသား အရြယ္လား ဒါမွမဟုတ္ တကၠသိုလ္ဆိုတဲ့ ဘဝေက်ာင္းေတာ္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔တင္စားခဲ့တဲ့ အရြယ္ေတာ္၂၅ပိုင္းလား ေက်ာင္းျပီးလို႔ ေရစက္ခ်လုပ္ငန္းခြင္ဝင္ ဘဝဆိုတာကို အရွင္လတ္လတ္စျမင္ရတဲ့ လူလတ္ပိုင္းအခ်ိန္လား အခ်စ္ဦးဆိုတာ အရြယ္လြန္မွ ရင္ခုန္ရမွန္းသိလိုက္ရတဲ့ကၽြန္ေတာ္ သူမ်ားေတြထက္ လူျဖစ္ေနာက္က်လိုက္တာ..

ခပ္ေရးေရးေတာ့ ရင္ခုန္လို႔ရပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္၈တန္းေက်ာင္းသားဘဝက ကၽြန္ေတာ့္ေမာ္နီတာကို ရင္ခုန္ဘူးတယ္ဗ် လည္ကတံုးအက်ီၤလက္ရွည္ အျဖဴေဖြးေဖြးကို လက္ၾကယ္သီးတပ္ျပီး အျမဲဝတ္တက္တယ္ ေက်ာင္းစိမ္းပုဆိုးကို ခ်က္မျပဳတ္ပဲ ေျခမ်က္စိဖုံးေအာင္ဝတ္ထားတယ္ အသားလတ္လတ္ အရပ္ကကၽြန္ေတာ့္ထက္ျမင့္တယ္ မ်က္ႏွာကတည္တည္ၾကည္ၾကည္..

တစ္ခန္းလံုးက ေကာင္မေလးေတြ သူ႔ကိုက်ိတ္ခိုက္တယ္ေပါ့ဗ်ာ အဲ ကၽြန္ေတာ္ခိုက္သြားတာေလးလဲ ေျပာျပမယ္ဗ်ာ သူကေမာ္နီတာဆိုေတာ့ ဘာသာရပ္တိုင္း စာေခၚေပးရတယ္ ကၽြန္ေတာ္ကလက္ေရးေႏွးတယ္ သူေခၚသမၽွအခ်ိန္တိုင္း ကၽြန္ေတာ္မမွီလို႔ တစ္ျခားတစ္ေယာက္စီကေန ျပန္ကူးရတယ္..

ပထမအစမ္း စာေမးပြဲေျဖေတာ့ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ေဘးခ်င္းကပ္က်တယ္ ၂နာရီေမးခြန္း အခ်ိန္သာေစ့သြားတယ္ ကၽြန္ေတာ္ေျဖလို႔မျပီးဘူး သူကဆူေရာ နင္လက္ေရးေတာ္ေတာ္ေႏွးတယ္ ငါစာေခၚရင္ေရာ ဘယ္လိုေရးလဲေမးတယ္ ကၽြန္ေတာ္လဲမမွီဘူး သူမ်ားစီကျပန္ကူးတယ္ေျပာလိုက္တယ္..

စာေမးပြဲျပီးလို႔ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ေတာ့ သူစာေခၚရင္ ကၽြန္ေတာ့္ေဘးနားလာထိုင္တယ္ ကၽြန္ေတာ္ေရးလို႔ျပီးမွ ဆက္ေခၚတယ္ က်န္တဲ့ေကာင္မေလးေတြ ေဒါကန္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေပ်ာ္တာေပါ့ ကိုယ္ခိုက္တဲ့ ေကာင္ေလးက ကိုယ့္ကိုဂရုစိုက္တာကို..

တကယ္ေတာ့ သူကအျဖဴေရာင္ပါ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလး စာမမွီရင္ စာေမးပြဲေရာက္ရင္ ဒုကၡေရာက္မွာစိုးရိမ္လို႔ အကူအညီေပးတာပါ ဒါေပမယ့္ ရင္ခုန္ေနတဲ့သူအတြက့္ ပီတိေတြေပါ့ဗ်ာ ၈တန္းတစ္ႏွစ္လံုး ေက်ာင္းတက္ရတာ တကယ္ေပ်ာ္စရာႀကီးပါ.. 

ကိုးတန္းေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အသည္းကြဲေရာ ကၽြန္ေတာ့္ေမာ္နီတာ မိန္းမခိုးေျပးသြားတဲ့သတင္းၾကားရတာ သူ႔ေကာင္မေလးက တစ္ျခားလူမဟုတ္ဘူး ၈တန္းႏွစ္မွ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းေျပာင္းလာတဲ့ ဘီးအီးဒီေက်ာင္းဆင္းစ ဆရာမေလး..

ဆရာမေလးက အသက္ငယ္ေသးေတာ့ ရွိလွ၂၅ႏွစ္ေပါ့ ဆရာမေလးက ကၽြန္ေတာ္တို႔အတန္းပိုင္မဟုတ္ေပမယ့္ ေက်ာင္းျပန္ရင္ ေက်ာင္းသားႀကီးေတြ စေနာက္မွာစိုးရိမ္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ေမာ္နီတာကို လိုက္ပို႔ခိုင္းတယ္ ေႏြေက်ာင္းပိတ္မွ ဘယ္လိုျဖစ္ျပီး ခိုးေျပးက်လဲ မသိပါဘူးဗ်ာ ေသခ်ာတာက
ကၽြန္ေတာ့္အခ်စ္ဦးဇာတ္လမ္း တစ္ခန္းရပ္သြားတာေပါ့..

ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့ ဆရာမေလးေရာ၊သူေရာ ေက်ာင္းေျပာင္းသြားပါတယ္
ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ ရင္ခုန္သံေႏြးေထြးေနေပမယ့္ သူ႔နာမည္ ကၽြန္ေတာ္မမွတ္မိတာကေတာ့ ရင္ထဲမေကာင္းဘူးဗ်ာ..

By
Myheartbeat





Wednesday, January 11, 2017

ခ်စ္ေသာရန္ကုန္။


Credit : https://goo.gl/images/1GA3or


မနက္ႏိုးျပီဆိုတာနဲ႔ အရင္လို စာကေလးအသံ တက်ိက်ိၾကားရမယ့္အစား လမ္းသြယ္ထဲမွာေတာင္ ကားဟြန္းသံ ဆူညံဆူညံနဲ႔ လူးလြန္႔လာရတယ္..

သက္ျပင္းဖြဖြခ်ရင္း တကုပ္ကုပ္နဲ႔ ေစ်းသြားသူေတြ ထမင္းခ်ိဳင့္ဆြဲျပီး လစာထုတ္ရက္ လက္ခ်ိဳးေရရင္း လုပ္ငန္းခြင္ဝင္သူေတြ မနက္ေဝလီေဝလင္း အိပ္မႈန္စံုဝါး ေက်ာင္းကားစီးရင္း ေက်ာင္းတက္ေနသူေတြ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ ရန္ကုန္က အရင္လို မလွပေတာ့ဘဲ အသက္မဲ့မ်က္ႏွာေတြနဲ႔ စင္ကာပူလို စက္ရုပ္လူသားေတြ ေနထိုင္ရာ ျမိဳ႕ႀကီးျဖစ္ေနရျပီ..

ကၽြန္ေတာ္မွတ္ညာဏ္မွာ ရွင္သန္ေနတဲ့ရန္ကုန္က စာကေလးအသံတစီစီ ေၾကးစည္သံတေဝေဝ ေဟာ့ဒီကပဲျပဳပ္ဆိုတဲ့အသံ ေကာက္ညႇင္းေပါင္းပူပူေလးဆိုတဲ့
အသံတစာစာနဲ႔ သက္ရွိလူသားေတြ မ်က္စိႏွစ္လံုးပြင့္လာရတဲ့ ျမိဳ႕ျပပါ..

မနက္ေဝလီေဝလင္း သနပ္ခါးအေဖြးသားနဲ႔ ေစ်းသြားသူေတြ လက္ဆြဲျခင္းေတာင္းကိုယ္စီနဲ႔ အိမ္မက္ေတြ ေပြ႕ဖက္ရင္း အလုပ္သြားက်သူေတြ ႏွစ္ေယာက္တစ္တြဲ သံုးေယာက္တစ္တြဲ စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႕ အျပံဳးကိုစီနဲ႔ ေက်ာင္းတက္က်သူေတြ အဲ့လိုျမင္ကြင္းက ကၽြန္ေတာ့္တစ္သက္ မျမင္ရႏိုင္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ..

တိုးတက္တယ္ဆိုတာ ရုပ္ဝတၲဳလား စိတ္ဓါတ္လား ေဝခြဲမရေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆုေတာင္းလို႔ရရင္ အရင္ကရန္ကုန္ကို ျပန္လိုခ်င္မိပါတယ္..

တေန႔တေန႔ ဟိုနားဒီနား ထိုးထြက္လာတဲ့ ေစ်းဝယ္စင္တာေတြ လူ႔မလိုင္ေတြ ေနထိုင္တဲ့ မိုးပ်ံတိုက္ေတြ ဟြန္းသံတတီတီနဲ႔ ဆူပြက္ေနတဲ့ လမ္းမႀကီးေတြ ေဘးခ်င္းကပ္အခန္းကေန ငရုပ္သီးတစ္ေတာင့္ မေတာင္းရဲတဲ့ စာကေလးအိမ္သာသာ လူေနတိုက္ခန္းမွာ ျပံဳသုန္ေနရသူေတြ မြန္းၾကပ္မႈကလက္ေတြ႕ဘဝမဆိုနဲ႔ စာေရးရင္းနဲ႔ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္အသက္ရႈၾကပ္လာတယ္..

၁၆ရက္ေန႔ ကားလိုင္းေတြေျပာင္းျပီ ငါအလုပ္သြားရင္ အဆင္ေျပပါ့မလား အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေပးရမလဲ ကားကေတာ့အရင္လိုမ်ားပါ့မလား ငါးပိသိပ္ငါးခ်ဥ္သိပ္စီးေနရမလား တာေမြလို ရန္ကုန္ျမိဳ႕လယ္ေခါင္နဲ႔ေမနီးမေဝးမွာေနေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္က ျမိဳ႕သစ္ေတြမွာေနေနရတဲ့ လူေတြကိုမွ အားမနာ ကားစီးဖို႔ကိုစိုးရိမ္စိတ္ေတြဝင္လာတာ ေဩာ္ ေျပာင္းျပန္ျပီေပါ့ ခ်စ္တဲ့ျမိဳ႕ရယ္..

ငယ္ငယ္ကဆို ကၽြန္ေတာ္ရန္ကုန္ျမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာေနခ်င္လို႔ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဘူးတာ အိမ္ရဲ႕စီးပြားေရးအေျခအေၾကာင့္ လံုးခ်င္းအိမ္ေလးေရာင္းျပီး မိသားစုလိုက္တိုက္ခန္းစေျပာင္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ခဲ့ေသးတယ္ လူကတျဖည္းျဖည္းအရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ေျမႀကီးကို တန္ဘိုးထားတက္လာတယ္ ေျမႀကီးတန္ဘိုး နားလည္လာတယ္ အခုအခ်ိန္မွာ ေျမႀကီးေပၚတဲထိုးေနမယ္ဆိုေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ေနဖို႔မတက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး..

အခ်ိန္က စကားေျပာလာသလို အသက္ကလဲ စကားေျပာလာတယ္ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခါတေလ ရန္ကုန္ျမိဳ႕အျပင္ထြက္ခဲ့ရင္ အေႏွာင္အဖြဲ႕ကေန လြတ္သြားသလို ခံစားမိတယ္ တိုက္ခန္းမွာေနေနရတဲ့ေခြးကေလး ပန္းျခံထဲေရာက္သြားသလိုပဲဗ်ာ တကယ္ကို လြတ္လပ္သြားတာ မြန္းၾကပ္တယ္ဆိုတဲ့ခံစားမူကို အဲ့အခ်ိန္က်မွ လက္ေတြ႕က်က် ခံစားနားလည္သြားတာ..

ရန္ကုန္ျမိဳ႕ႀကီးကို သစၥာေဖါက္မိသလို ကၽြန္ေတာ္ခံစားရပါတယ္
ရန္ကုန္မွာေမြး ရန္ကုန္မွာႀကီးျပင္း ရန္ကုန္မွာလူျဖစ္ခဲ့ျပီးမွ
ရန္ကုန္ကိုစြန္႔ခြာခ်င္တာ ကၽြန္ေတာ္မတရားပါဘူး..

တေန႔တေန႔ သူတို႔အေခၚအေဝၚ ျမိဳ႕ျပရဲ႕ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္တာေတြထက္ စိတ္မခ်မ္းမသာ ေတြျမင္ေနရတဲ့ ျဖိဳခ်ခံလိုက္ရတဲ့ လံုးခ်င္းအိမ္ေတြ ခုတ္လွဲခံလိုက္ရတဲ့ အရိပ္ရသစ္ပင္ေတြ ကြန္ကရိေတြဝါးျမိဳလိုက္တဲ့ ေျမသားလမ္းသြယ္ေတြ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုမွ ဆက္မေနခ်င္ေတာ့လာက္ေအာင္ ေျခာက္လွန္႔ေနသလိုပါပဲဗ်ာ။


စာေရးခ်င္စိတ္မရွိတာနဲ႔ ျပစ္ထားလိုက္ရင္ ေရးလက္စ ဒီ post ကို ဆက္ေရးျဖစ္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘဲ ဖ်က္ျပစ္လိုက္မိမွာမို႔လို႔ ဒီညအျပီးသတ္ေရးလိုက္ပါတယ္ သိပ္ေတာ့မႀကိဳက္ဘူးဗ်ာ ေနာက္တစ္ခါ စာေရးခ်င္စိတ္ေပၚလာတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေရးျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားပါမယ္ခင္ဗ်ာ။







Monday, January 9, 2017

George Michael - Careless Whisper (Official Video)






ကၽြန္ေတာ္ ဒီ Blog မွာ သီခ်င္းမတင္ေပမယ့္ ဒီ Song ကိုေတာ့ အမွတ္တရ တင္လိုက္ပါတယ္..

 2011 ထဲက ကၽြန္ေတာ္ရွာေနတဲ့ သီခ်င္းပါ Title မသိလို႔ ရွာမေတြ႕ပါဘူး

2016 Last week ကမွ တူးတူးရဲ႕သီခ်င္းကို အိမ္မက္ဆံုရာမွာ ျပန္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရွာေနတာ မေတြ႕ဘူး ေျပာမိရင္းနဲ႔ Niece က
သူ႔ဆရာလဲ အဲ့သီခ်င္းအရမ္းႀကိဳက္တယ္ Title ေတာင္းေပးမယ္ေျပာလို႔

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ 2017 မွ Title ရျပီး ရွာေတြတာပါ ဘာကဲျဖစ္ျဖစ္ အကုန္လံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဗ်ာ။